"TEATR XXI WIEKU.  EAST MEETS WEST – WEST MEETS EAST"                                           

                     Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.                                              Działanie 8.2 Budowanie pozycji Małopolski w europejskich sieciach współpracy

TEATR IM. JULIUSZA SŁOWACKIEGO (Kraków, Polska)

VOLKSBÜHNE AM ROSA-LUXEMBURG-PLATZ (Berlin, Niemcy)

KIJOWSKI AKADEMICKI TEATR MŁODY (Kijów, Ukraina)

. Określenie i ocena przemian we współczesnych praktykach scenicznych pod wpływem różnic w sferze rozumienia i percepcji rzeczywistości (np. przejścia od modelu linearno-sukcesywnego do symultanicznego i wieloperspektywicznego), a także z uwagi na wiele innych najnowszych zjawisk determinujących specyfikę współczesnego teatru, m.in.: odwrotu od tradycyjnych form dzieła teatralnego (kariery post-dramatu i performansu), ekspansji teatru politycznego, nowych form angażowania widza, usuwania granic między sztuką wysoką i popularną, ingerencji mediów i czynników technologicznych, pojawienia się nowych stylów odbioru dzieła teatralnego, oraz całego kompleksu przemian cywilizacyjno-kulturowych właściwych dla fazy postmodernistycznej i post-postmodernistycznej.

 2. Ocena wartości tych przemian w kontekście dwudziestowiecznych tradycji teatralnych i próba prognozowania ich wpływu na przyszłość teatru.

 3. Odpowiedź na pytanie, czy przemiany te w takim samym stopniu dotyczą obu wymienionych obszarów (Wschodniej i Zachodniej Europy), czy też da się tutaj dostrzec jakieś różnice, spowodowane odmiennymi kontekstami kulturowymi, odrębnymi tradycjami teatralnymi lub inną dynamiką przemian historycznych, społecznych, cywilizacyjnych i politycznych. A więc - czy w chwili obecnej istnieją osobne języki/”światy” teatralne Wschodu i Zachodu Europy, czy też - również w sferze teatru - znajdujemy się w „globalnej wiosce”, w której wszelkie różnice i odmienności kodów estetycznych i kulturowych zostały dawno zatarte. Ustalenie, jakie miejsce zajmuje w tym złożonym kompleksie przemian teatr polski – czy jest obszarem ich transferu i przewartościowywania, czy też swego rodzaju „diasporą”, oporną na wpływy zewnętrzne.

4. Określenie, czy w obu wymienionych obszarach geograficznych i kulturowych, a także w Polsce istnieją analogiczne linie podziału w sferze życia teatralnego (np. teatr tradycyjny i nowoczesny, teatr politycznie zaangażowany i politycznie obojętny, teatr „młodych” i teatr „starych”, teatr artystyczny i popularny itp.).

5. Wielostronna i wielokierunkowa wymiana doświadczeń oraz nawiązanie współpracy.

Zawartość merytoryczna projektu została podzielona na trzy grupy tematyczne:

• Tekst w teatrze XXI wieku

•  Sztuka aktorska XXI wieku

• Przestrzeń sceniczna współczesnego teatru

- aktualny status tekstu dramatycznego w teatrze (ewolucja formalna: dramat – postdramat – performans, konfliktowość czy współwystępowanie form?);

- wpływ przemian formalnych i strukturalnych na tekst dramatu (konsekwencje dezintegracji tradycyjnej struktury dramatycznej (epizacji i dyskursywizacji dramatu, rozbijania tradycyjnej struktury dramatycznej itp.);

- wpływ tzw. estetyki performatywności na tekst sceniczny (tekst i zdarzenie czy tekst vs. zdarzenie? Tekst jako partytura w zdarzeniu teatralnym, najnowsze zjawisko „zanikania tekstu”, funkcja tekstu wobec aleatoryzmu itp.);

- znaczenie technik „recyclingu” i „re-writingu” dla współczesnego dramatu;

- przemiany formalne i strukturalne najnowszego dramatu wobec horyzontu oczekiwań publiczności (renesans „klasycznego” tekstu teatralnego i piece bién faite jako przeciwwaga dla destrukcji tradycyjnych form dramatycznych - psychospołeczne i kulturowe przyczyny tego zjawiska);

- dramat, postdramat, perfomans a komunikacja z widzem (funkcja tekstu i zdarzenia teatralnego w relacji z widzem, strategie wytwarzania wspólnoty twórców i publiczności teatralnej, konflikty stylów odbioru, nowe sposoby angażowania widza, interaktywność tekstu teatralnego - wady i zalety tej tendencji itp.);

- rola tekstu i zdarzenia teatralnego w najnowszym teatrze politycznym; 

- polityczność teatru a forma dramatu (ewolucja strategii polityczności: tekst aluzyjny, zaangażowany i angażujący);

- kwestia odpowiedzialności we współczesnym teatrze (co znaczy - dzisiaj - odpowiedzialność przekazu i formy tekstu teatralnego?).

1. - scena w najnowszym teatrze – zasada „czwartej ściany” i jej likwidacja;

2. - scena konwencjonalna i aneksja przestrzeni pozascenicznych/pozateatralnych we współczesnym widowisku teatralnym;

3. - kreacja- dokumentalność- symulacja;

4. - tradycyjna scenografia wobec aktualnych eksperymentów scenograficznych (minimalizm, „pusta scena”, „teatr światła”, „teatr kinematograficzny”, „teatr konkretny”, przestrzeń „sztuki” i „życia” itp);

5. - nowe media w teatrze - jako inspiracja i jako integralny składnik spektaklu, multimedialność współczesnego widowiska teatralnego - jej znaczenie i przyczyny kulturowo-cywilizacyjne;

6. - techniki hologramowe

7. - nowe technologie w praktykach scenicznych i ich wpływ na percepcję odbiorcy;

8. - teatr jako synteza sztuk - dawniej i dziś;

9. - spektakl teatralny jako wydarzenie multimedialne;

10. - współczesny teatr totalny - jego tradycje, najnowsze przemiany i miejsce w dzisiejszej kulturze.